ZIMOWE SZALEŃSTWO – DUSZNIKI ZDRÓJ 20-22.02.2009 r. W piątkowy zimowy poranek na parking pod „LIDL-em” stawiło się 40 osób (w tym 5 dzieci). Podróż autokarem zabrała nam wiele czasu, gdyż nawet w lutym zima zaskakuje drogowców. Po dotarciu do Dusznik i po zakwaterowaniu się w pokojach wyruszamy na spacer do „Schroniska pod Muflonem”. Idąc pod górę zatrzymujemy się często i oglądamy przepięknie ubrane w śniegowe szaty drzewa oraz widoczne w dole Duszniki. Schronisko wita Nas sympatyczną atmosferą. Okazuje się, że wieczorem odbędzie się w schronisku koncert bluesowy. Niestety, nie możemy na nim pozostać, gdyż mamy umówiony czas posiłku. Schodzimy do Dusznik nieco dłuższą trasą, często zapadając się w białym puchu po kolana. Jest również okazja, aby dzieciaki pojeździły na saneczkach. Udajemy się na przepyszną obiadokolację a następnie w świetlicy ośrodka organizujemy spotkanie integracyjne. Na spotkaniu jest bardzo wesoło: są śpiewy, zabawy, konkursy, aż żal iść spać.
Następnego dnia po śniadaniu udajemy się na dworzec w Dusznikach, skąd jedziemy pociągiem do Kudowy Zdroju. Nie jest to może ekspres ale warto się tą trasą przejechać, ze względu na ciekawe obiekty inżynieryjne oraz na efektowne widoki. W Kudowie zwiedzamy Park Zdrojowy, Pijalnię wód mineralnych, Kaplice Czaszek, Muzeum Żaby (rozczarowanie) oraz bogate w zbiory Muzeum Zabawek. Wracamy do Dusznik autokarem, udajemy się na obiadokolację, po czym biorąc pod uwagę, że to ostatnia sobota karnawału, większość grupy zdecydowała się wybrać na zabawę taneczną.
W niedzielę po śniadaniu udajemy się na zwiedzanie Dusznik. Na pierwszy ogień idzie kościół parafialny, w którym znajduje się unikatowa ambona o kształcie olbrzymiej ryby, nawiązującej do biblijnej historii Jonasza. Następnym miejscem, którego w Dusznikach nie można pominąć jest Muzeum Papiernictwa, znajdujące się w zabytkowym budynku XVII-wiecznej papierni. No i oczywiście przepiękny park zdrojowy z Dworkiem Chopina, Pijalnią Wód Mineralnych, przepięknymi zadaszonymi mostkami nad Białą Dusznicką.
Niestety co dobre to się szybko kończy. Udajemy się na obiad, po czym na świetlicę, gdzie w oczekiwaniu na autokar śpiewamy piosenki. Z żalem opuszczamy jedno z najpiękniejszych Naszych uzdrowisk i wracamy do Legnicy.
Serdeczne podziękowania składam: Ani Matczuk za przeprowadzenie ciekawych konkursów, Agnieszce i Krzyśkowi Kujawskim za wspaniałą grę na pianinach oraz dla Marka Zdziecha – kierowcy, który bezpiecznie nas dowiózł do domów.
Z turystycznym Pozdrowieniem !!!
Piotr Matczuk
