Dzień 07.03.2020 roku, to kolejna data w kalendarzu KTP Sznurówa. Tym razem spora grupa, bo 22 osobowa spotyka się na legnickim dworcu o 7.20 rano. Celem naszej dzisiejszej wyprawy jest Młyn Hilberta w Dzierżoniowie. Aby tam dotrzeć odbywamy przejazd koleją do Bielawy Zachodniej przez wspomniany już Dzierżoniów, gdzie w Centrum Przesiadkowym kupujemy bilety autobusowe, na przejazd z Bielawy do Dzierżoniowa. Jak to bywa już niejednokrotnie Sznurówa swoją mocą doprowadza do usterki automatu. Konsternacja czy komp się odwiesi czy pojedziemy jednak dalej bez biletów na autobus. Jest sposób, magiczna ręka Prezesa ( pospolite łup, łup w maszynę) doprowadza do jej ponownego uruchomienia. Mamy już bilety i czekamy chwilę na szynobus KD do Bielawy Zachodniej.
Sprawnie się pakujemy i nie drzemiemy, bo czas przejazdu to 8 minut. Wysiadamy, szybkie liczenie, nikt nie zaspał, więc ruszamy w kierunku akwenu Zalew Sudety. Wszystkim podoba się obiekt z jego atrakcjami i z zazdrością mówimy „ Och nasza Legnico gdzie jesteś”. Na kameralnej wysepce organizujemy krótki postój gdzie się posilamy i podziwiamy morsowanie odważnego mężczyzny. W Bielawie najważniejszym naszym celem jest Góra Parkowa 452 m n.p.m. leżąca w paśmie Wzgórz Bielawskich i która należy też do zdobycia do Odznaki Sudeckiego Włóczykija. Odbywamy spokojny spacer przez miasto, słynące kiedyś z włókiennictwa i kierujemy się na Górę Parkową. Po dotarciu na nią wspinamy się na wieżę widokową i pomimo nie najlepszej widoczności podziwiamy panoramę Bielawy i okolicznych wzgórz. Kolejna chwila na posiłek i powoli schodzimy w kierunku przystanku autobusowego. Jedziemy do Dzierżoniowa, do naszego dzisiejszego celu. Młyn Hilberta i tu niespodzianka dobijają do nas Asia z Andrzejem - super.
Rozpoczynamy zwiedzanie pięknie zachowanego obiektu z przewodnikiem, panem Mieczysławem Rzepisko, który był pracownikiem i współwłaścicielem Młyna. Poznajemy historię z pierwszej ręki, więc wiedza nam przekazana jest fachowa i rzetelna. Zdań parę o w pełni zachowanym zabytkowym obiekcie z wyposażeniem produkcyjnym z lat 30 tych XX wieku. Otóż bracia Hilbertowie w latach 40 XIX wieku przenieśli z Bielawy do Dzierżoniowa działalność i uruchomili młyn zbożowy, początkowo parowy a później modyfikowany a w latach trzydziestych XX wieku został gruntownie rozbudowany, unowocześniony i wyposażony w napęd elektryczny i był jednym z największych tego typu obiektów na Dolnym Śląsku. Po roku 1945 przez około 10 lat był młyn w zarządzaniu sowieckim i dzięki temu, że go używali na swoje potrzeby to nie uległ on zniszczeniu i wywiezieniu wyposażenia na wschód. Po przekazaniu władzom polskim, bez już istotnych zmian w wyposażeniu i modernizacji pracował do końca 2016 roku zachowując pełny czytelny proces produkcji od dostawy i składowania zboża do magazynowania i ekspedycji mąki.
Teraz Młyn Hilberta, w ramach Działalności Fundacji Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska, został przekształcony w Muzeum Młynarstwa i udostępniony do zwiedzania z czego i my skorzystaliśmy i pełni pozytywnych wrażeń, udaliśmy się po zwiedzaniu do Restauracji Willa Bergera na ciepły posiłek. I tutaj po obiadku wielkie zaskoczenie i miła niespodzianka. Nasze Piękne Panie zostały obdarowane przez Szefostwo Sznurówy wspaniałymi pucharkami wypełnionymi po brzegi owocami, lodami i bitą śmietaną, z okazji zbliżającego się Dnia Kobiet.
Wszystko co miłe i dobre musi się kończyć więc i my sprawnie udajemy się na dworzec w Dzierżoniowie i wracamy do Legnicy gdzie żegnając się, zapraszamy się do zobaczenia niebawem na Powitaniu Wiosny.
Dla chcących więcej info o Młynie dołączamy linki:
https://www.facebook.com/mlynhilberta/videos/vb.355097278156658/675853706222412/?type=2&theater
https://www.youtube.com/watch?v=p4SpAlGvIA8
https://www.youtube.com/watch?v=oxokHCl1stk
Z turystycznym pozdrowieniem
Renia i Zygmunt Andrzejewscy
